Vakantie voorbij, het echte werk kan beginnen.

Twee geweldige weken vakantie met Astrid gehad in Nepal. Tot de max. benut en ontzettend veel gezien: Kathmandu + omgeving, zonsopgang boven de Himalaya bekeken in Nargakot, olifant gereden in Chitwan National park en als toetje een trek van 5 dagen naar Poon Hill in de Anapurna omgeving. En dat voor deze niet-wandelaars. Het was afzien, maar wel geweldig. Wat een schittend land en wat een super afwisselende natuur, van jungle tot rijstvelden met gigantische valleien. Toen we vrijdag terugkwamen waren we doodop en smerig, dus onszelf getrakteerd op een (warme!) douche, 1,5 uur massage en een vette Mai Tai cocktail. Feestje!!
Maar dan nu het echte werk waar ik voor kwam. Vandaag mijn contactpersoon ontmoet en 4 projecten bekeken. Omdat het hier festival is zijn de scholen tot 1 november gesloten; ook het internaat voor de dove kinderen waar ik zou gaan werken. Daarom ga ik in een tehuis werken, maar eigenlijk lijkt het mij nog veel leuker. Als je die smoeltjes ziet van die kindjes in de tehuizen dan smelt je echt. Het eerste project was een weeshuis, waar na 1 november de kinderen overdag gewoon naar school gaan. Het tweede project was een tehuis voor kinderen die door de politie van straat worden gehaald. Zij moeten eerst weer een beetje normaal kunnen functioneren voordat ze naar school worden gestuurd. Daarom krijgen ze ook een beetje les in het tehuis. Het derde was helemaal zielig: dat zijn kinderen die in de huishouding werken en die overdag 1 of 2 uurtjes even mogen spelen in een opvanghuis dat niet groter is dan een garagebox. Het probleem bij dat project is dat het maar van 10 tot 14.00 uur is, dus wel een beetje weinig en er is niet veel ruimte om veel met ze te doen. Het laatste project is een dagopvang voor peuters midden in een sloppenwijk. Ik heb echt zin om te beginnen dinsdag. Morgen eerst van het hotel naar mijn gastgezin. Ik ben heel benieuwd...