de picnic

Van het geld dat de kinderen bijeen gezongen hebben we een picnic gehouden. De dag ervoor ging ik inkopen doen op de markt met 4 andere dames (3 nepalese en Kellie, een Ierse vrijwilligsters). Op de markt liggen stapels aardappelen, groentes, knoflook, uien etc. op de grond uitgestald. Niet ver van het afval en de koeienstront, dus het aantal vliegen op de etenswaren is echt niet om aan te zien. Vlees eten heb ik dan ook niet meer gedaan sinds ik in Nepal ben. Met balen vol eten + nog flessen met cola en zakken chips en zoutjes gingen Kellie en ik met de taxi terug naar het opvanghuis.
De volgende dag stond om 7 uur de bus al klaar. Naast 26 kinderen, 4 vrijwilligsters en coordinatoren, subcoordinatoren, subsubcoordinatoren en hun familieleden zat de bus ook nog vol met tapijten, enorme pannen, borden, bekers, brandhout, al het eten (een kind had 60 eieren op schoot), een geluidsinstallatie en weet-ik-nog-meer. Na een half uurtje rijden kwamen we aan bij het Bengas Tal (meer). Dit is vlak bij waar ik vanaf volgende week ga werken. Direct na het uitladen werden de tapijten neergelegd en twee houtvuurtjes gemaakt voor het ontbijt. In een grote pan zat een ondefinieerbare witte brij met zwarte bolletjes. Dat bleek de pan met thee. Daarnaast kregen we heerlijk witbrood met gekookt ei. Een traktatie na alle rijst met bonen voor ontbijt. Na het ontbijt werd eigenlijk meteen begonnen met het schoonmaken van de groenten voor lunch: rijst met groenten. En eigenlijk na de lunch werd weer direct begonnen aan het klaarmaken van de laatste maaltijd: rijst met groenten en kip. Eten was veruit de belangrijkste bezigheid die dag. Tussendoor hebben we nog een wandeling langs het meer gemaakt en heb ik zes bootjes gehuurd om een half uur te gaan varen.
Tijdens de lunch vroeg een van de mannen of ik een biertje wilde. Om niet onbeleefd te zijn zei ik "ok, een klein beetje". Was het de bedoeling dat ik bij iemand anders achter op de motor in een naburig dorpje flessen bier zou gaan halen (en betalen). Bijzondere manier van bier aanbieden, maar ik kon er wel om lachen.
Ik had voor alle kinderen een vlieger en vliegertouw gekocht. Het was een geweldig gezicht. Vooral om te zien hoe de mannen die het wel even voor wilde doen bij de kleintjes de vliegers zelf niet meer wilde afstaan. Een man kwam zelfs vragen of ik nog een vlieger over had.
We speelden ook het pottenbreek spel, waarbij je met een blinddoek op moet proberen een aardewerk kruik kapot te slaan. Komisch gezicht. En 's middag moest er gedanst en gedanst en gedanst worden.
Het grootste deel van de kinderen zat al uitgeput in de bus en toen waren de volwassenen nog aan het dansen. Om een uur of vijf reden we terug. Het was echt een fantastische dag.